21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΛΜΕ - ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ (ΙΟΥΛΙΟΣ 2024)

 

21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΛΜΕ

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

 Σε συνέχεια των αποφάσεων και των αιτημάτων που υπερψηφίστηκαν στο 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ (πατήστε εδώ), που καλύπτουν τα ζητήματα των οικονομικών, εργασιακών, συνταξιοδοτικών, ασφαλιστικών, παιδαγωγικών αιτημάτων και τα ζητήματα αξιολόγησης, της βίας στα σχολεία, της γραφειοκρατίας, της επιμόρφωσης, της στέγασης κ.α.  το 21^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ (Ιούλιος 2024) αποφασίζει:

 

Για εργασιακά – παιδαγωγικά ζητήματα (συμπληρωματικά στα αιτήματα του 20 συνεδρίου)

 

1. Να πραγματοποιηθούν άμεσα μαζικοί μόνιμοι διορισμοί σε όλα τα πάγια κενά, με δίκαιη κατανομή.
2. Αυτοδίκαιη μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων με το πέρας της δόκιμης διετούς υπηρεσίας.
3. Θεσμική και νομική προστασία των εκπαιδευτικών για τις εκδρομές, τις εφημερίες και τον εργασιακό εκφοβισμό.
4. Δημιουργία νομικού τμήματος σε κάθε ΠΔΕ &ΔΔΕ τόσο για την υποστήριξη των υπηρεσιακών συμβουλίων όσο και για την νομική υποστήριξη των εκπαιδευτικών.
5. Πλήρης κάλυψη κάθε εκπαιδευτικού σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος από/προς/εντός του χώρου εργασίας.
6. Προσλήψεις για γραμματειακή στήριξη σε όλα τα σχολεία.
7. Κατάργηση του ν. 5082/24 για τα ΕΠΑΛ. Ενίσχυση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
8. Ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο με κωδικοποίηση της νομοθεσίας για να μην παρατηρείται το φαινόμενο ένα ΠΥΣΔΕ να αποφαίνεται θετικά σε ένα ζήτημα και ένα άλλο ΠΥΣΔΕ για το ίδιο θέμα να αποφαίνεται αρνητικά.
9. Ενιαίο χρονοδιάγραμμα για την πραγματοποίηση των υπηρεσιακών μεταβολών σε όλα τα ΠΥΣΔΕ.
10. Πρόσβαση στις στρατιωτικές και φοιτητικές λέσχες σίτισης για όλους/ες τους/τις εκπαιδευτικούς.
11. Κατάργηση του άρθρου 22 του ν.4728/2020 της Κεραμέως και διεξαγωγή των εκλογών την πρώτη Τετάρτη κάθε δεύτερου Νοέμβρη με άδεια, όπως ίσχυε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η επαναφορά των αιρετών του κλάδου στα υπηρεσιακά συμβούλια μετά τον δίχρονο αποκλεισμό τους είχε ως αποτέλεσμα την ραγδαία αύξηση των ποσοστών ικανοποίησης των αιτημάτων του κλάδου (αποσπάσεις, μεταθέσεις κλπ) αλλά και την εξασφάλιση της διαφάνειας και της λογοδοσίας της διοίκησης σε κάθε απόφαση σε ΠΥΣΔΕ, ΑΠΥΣΔΕ και ΚΥΣΔΕ. Παρά τον αγώνα του κλάδου και την ομόφωνη εναντίωση στις ηλεκτρονικές εκλογές το υπουργείο εμμένει στην απόφασή του να μην επαναφέρει το προηγούμενο πλαίσιο διενέργειας των εκλογών. Το 21^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ αποφασίζει, αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα ύπαρξης αιρετών του κλάδου και τα θετικά για τον κλάδο αποτελέσματα που έφερε η ύπαρξη πραγματικών αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια, την εκ νέου συμμετοχή του κλάδου στις επικείμενες εκλογές αλλά και την ταυτόχρονη συνέχιση του αγώνα για την κατάργηση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου που αφορά στη διενέργεια εκλογών για τα υπηρεσιακά συμβούλια.
12. Κατάργηση του άρθρου 123 του ν.4763/2020 περί αντικατάστασης αιρετών σε περίπτωση παραίτησης που παραβιάζει το εκλογικό αποτέλεσμα και τη σειρά εκλογής.
13. Ένταξη προγραμμάτων σχολικής διαμεσολάβησης για την αντιμετώπιση της σχολικής βία με επείγουσα σχετική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

14.  Κατ’ εξαίρεση μετάθεση χωρίς την υποχρεωτική παραμονή στην οργανική θέση διορισμού για ένα ή δύο έτη σε εκπαιδευτικούς με ποσοστό αναπηρίας 67% και πάνω.

 

 

Για την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση

 

1. Όλα τα παιδιά, με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, πρέπει να τυγχάνουν ισότιμης κοινωνικής και σχολικής ένταξης. Κανένα παιδί εκτός σχολείου. Απαραίτητοι όροι είναι η αύξηση των δαπανών για την ΕΑΕ, η επάρκεια δομών ΕΑΕ και η πλήρης στελέχωσή τους με μόνιμους διορισμούς (εκπαιδευτικών, ΕΕΠ, ΕΒΠ, προσωπικού καθαριότητας, φύλαξης κλπ) η βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής, του αναγκαίου εξοπλισμού και των εύλογων προσαρμογών, η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ΕΑΕ αλλά και των εκπαιδευτικών γενικής παιδείας.
2. Πλήρης στελέχωση των ΚΕΔΑΣΥ και όλων των ειδικών σχολείων και έγκαιρη στελέχωση των προγραμμάτων υποστήριξης μαθητών/τριών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που φοιτούν στο γενικό σχολείο με ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό, (ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, σχολικούς νοσηλευτές κλπ) και ειδικό βοηθητικό προσωπικό. Επιλογή της πιο κατάλληλης για το κάθε παιδί εκπαιδευτικής δομής ΕΑΕ από το ΚΕΔΑΣΥ σε συνεργασία με τους κηδεμόνες και τις σχολικές μονάδες. Να υπάρχουν σαφή, ενιαία πρωτόκολλα σε ότι αφορά την αξιολόγηση των μαθητών/τριών. Να γίνει σαφής κατηγοριοποίηση των περιπτώσεων μαθητών που εγγράφονται στις δομές ειδικής αγωγής, και συγκεκριμένα στα ΕΕΕΕΚ και στα ΕΝΕΕΓΥΛ, ώστε να μην παρατηρείται το φαινόμενο, να υπάρχουν ακραίες αποκλίσεις στο συναισθηματικό, συμπεριφορικό και μαθησιακό επίπεδο των μαθητών/τριών στα διάφορα πλαίσια, το οποίο δυσχεραίνει την ένταξη και την ομαλή κοινωνικοποίησή τους. 
3. Να λειτουργήσουν  ΕΝΕΕΓΥΛ σε περισσότερες περιοχές, ώστε τα παιδιά που έχουν τη δυνατότητα να φοιτήσουν σε αυτά, να μην αναγκάζονται να εγγράφονται σε ΕΕΕΕΚ ή Γυμνάσια ελλείψει κατάλληλης δομής.
4. Να ιδρυθούν και να λειτουργήσουν περισσότερα ΕΕΕΕΚ, πλησιέστερα στην τόπο κατοικίας των μαθητών/τριών, καθώς παρατηρείται η ταλαιπωρία τους με πολύωρες μετακινήσεις. Δεν είναι δυνατόν, με ιδρυτικό ΦΕΚ το 2007, να μην έχει βρεθεί τρόπος να λειτουργήσει ΕΕΕΕΚ στον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας, την Αθήνα, η λειτουργία του οποίου πρόκειται να εξυπηρετήσει εκατοντάδες μαθητές/τριες και τις οικογένειες τους και να αποσυμφορήσει και τα μεγάλα ΕΕΕΕΚ της Αττικής.
5. Ίδρυση και νέων σχολικών μονάδων ΕΑΕ, ίδρυση νέων τμημάτων ένταξης σε κάθε περιοχή, σύσταση απαιτούμενων οργανικών θέσεων στα τμήματα ένταξης και κάλυψη των κενών με μόνιμους εκπαιδευτικούς ΕΑΕ.
6. Να ιδρυθούν τμήματα ένταξης και στα Γενικά Λύκεια της χώρας, καθώς οι ανάγκες των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες δεν σταματούν στο Γυμνάσιο.
7. Διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών ΕΑΕ σε όλα τα πάγια κενά. Άμεση και έγκαιρη κάλυψη των έκτακτων αναγκών με αναπληρωτές/τριες ΕΑΕ.
8. Κάλυψη όλων των αναγκών σε παράλληλη στήριξη. Να σταματήσει το απαράδεκτο καθεστώς οι εκπαιδευτικοί της παράλληλης να αναλαμβάνουν περισσότερα του ενός παιδιών και να υπηρετούν σε πολλά σχολεία.Για την ουσιαστική υποστήριξη των μαθητών/τριών που χρίζουν παράλληλης στήριξης χρειάζονται αλλαγές καθώς η ως τώρα λειτουργία της δεν μπορεί παρά να θεωρείται προβληματική. Για παράδειγμα, δεν νοείται μαθητής που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού να καλύπτεται με παράλληλη στήριξη φιλολογικών μαθημάτων μόνο για 3 και 4 ώρες αντί 10 και πλέον. Οι εκπαιδευτικοί της ειδικής καλούνται να καλύψουν όσο το δυνατόν περισσότερους μαθητές με αποτέλεσμα να μην τους καλύπτουν επαρκώς και να εργάζονται σε 3 ή και 4 σχολεία παράλληλα. Οι εκπαιδευτικοί παράλληλης καταλήγουν για "γραμματειακή υποστήριξη" των μαθητών και βοηθοί διαγωνισμάτων. Ουσιαστική βοήθεια δεν μπορούν να παρέχουν παρά μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις.
9. Αποσπάσεις μονίμων εκπαιδευτικών χωρίς προσόντα ΕΑΕ σε κενά ΕΑΕ να επιτρέπονται μόνο σε περίπτωση εξάντλησης των πινάκων των αναπληρωτών/τριών ΕΑΕ και μετά από αίτησή τους.
10. Νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία με την υιοθέτηση μεθόδων διαφοροποιημένης διδασκαλίας για όλες τις δομές ΕΑΕ στη Δευτεροβάθμια. Εκσυγχρονισμός του πλαισίου και των προγραμμάτων σπουδών των ΕΕΕΕΚ με στόχο να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των μαθητών/τριών τους. Κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων στα ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ.Λ
11. Φοίτηση μαθητών στα ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ.Λ που να μπορούν να ανταποκρίνονται στο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών σε Γυμνάσιο-Λύκειο.
12. Καμία σύνδεση των ΣΜΕΑΕ με το νέο νομοθετικό πλαίσιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση. Στη Γενική Εκπαίδευση να βελτιωθεί η διάταξη με ευνοϊκότερη πρόβλεψη για μείωση αριθμού μαθητών/τριών ανά τμήμα, σε περίπτωση που φοιτούν μαθητές/τριες με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών της γενικής παιδείας σε ζητήματα Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν όταν στο τμήμα τους υπάρχει μαθητής/τρια με παράλληλη στήριξη.
13. Ανάπτυξη δομών δια Βίου Εκπαίδευσης και Υποστήριξης, μετά την αποφοίτηση των μαθητών από τα ΕΕΕΕΚ και άλλες δομές, με στόχο τη διά βίου εκπαιδευτική και κοινωνική τους υποστήριξη και αποκατάσταση, καθώς και τη σύνδεση με την τοπική και επαγγελματική κοινότητα.
14. Επαναφορά επιδόματος ειδικής αγωγής.
15. Βελτίωση κτιριακών υποδομών των σχολείων ΕΑΕ
16. Δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού και βιβλίων από το ΙΕΠ για ΕΕΕΕΚ, με νέο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών.
17. Μέριμνα για τους μαθητές και τις μαθήτριες μετά την αποφοίτησή τους από ΕΕΕΕΚ (δημόσιες μεταδευτεροβάθμιες δομές για εκπαίδευση, κατάρτιση, εύρεση εργασίας κλπ)
18. Για την ουσιαστική υποστήριξη των εκπαιδευτικών ΕΑΕ να οριστούν Σύμβουλοι ειδικότητας ΕΑΕ. 
19. Να μπορούν οι εκπαιδευτικοί του τμήματος ένταξης να βάζουν από κοινού θέματα στις εξεταστικές δοκιμασίες με τους/τις εκπαιδευτικούς γενικής παιδείας. Με αυτό τον τρόπο θα προσαρμοστεί ο τρόπος αξιολόγησης στις ανάγκες όλων των μαθητών/τριών.
20. Να διασαφηνιστεί ο τρόπος εφαρμογής της συνδιδασκαλίας μεταξύ των εκπαιδευτικών γενικής τάξης και του τμήματος ένταξης.
21. Να υπάρξει ευελιξία στον τρόπο που λειτουργεί το τμήμα ένταξης ανάλογα με τις ανάγκες των μαθητών/τριών και την ανθρωπογεωγραφία του τμήματος.
22. Προστασία-θωράκιση εκπαιδευτικών ΕΑΕ: Να υπάρξει μέριμνα/πρόβλεψη για θεσμική οχύρωση των εκπαιδευτικών και ηθική, σωματική, ψυχολογική στήριξή τους. Άμεση νομοθετική ρύθμιση για τον σκοπό αυτό. Να υπάρξει ρύθμιση για τα φαινόμενα επιθέσεων κατά εκπαιδευτικών της ΕΑΕ αφού η επιθεώρηση εργασίας δεν τα λαμβάνει ως εργατικά ατυχήματα.
23. Απαιτείται να έχει γνώση το σχολείο αν και ποια  φαρμακευτική αγωγή λαμβάνει ο/η  μαθητής/τρια, γιατί οι γονείς, κάποιες φορές, δεν συνεργάζονται.
24. Για την ουσιαστική υποστήριξη των μαθητών/τριών που χρήζουν παράλληλης στήριξης χρειάζονται αλλαγές καθώς η ως τώρα λειτουργία της δεν μπορεί παρά να θεωρείται προβληματική. Για παράδειγμα, δεν νοείται μαθητής που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού να καλύπτεται με παράλληλη στήριξη φιλολογικών μαθημάτων μόνο για 3 και 4 ώρες αντί 10 και πλέον. Οι εκπαιδευτικοί της ειδικής καλούνται να καλύψουν όσο το δυνατόν περισσότερους μαθητές με αποτέλεσμα να μην τους καλύπτουν επαρκώς και να εργάζονται σε 3 ή και 4 σχολεία παράλληλα. Οι εκπαιδευτικοί παράλληλης καταλήγουν για "γραμματειακή υποστήριξη" των μαθητών και βοηθοί διαγωνισμάτων. Ουσιαστική βοήθεια δεν μπορούν να παρέχουν παρά μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις.
25. Παράλληλη στήριξη: Νέο καθηκοντολόγιο των εκπαιδευτικών της παράλληλης στήριξης με σαφήνεια, ακρίβεια, χωρίς να επιδέχεται παρερμηνείες. Να διαμορφωθεί διαφορετικό καθηκοντολόγιο για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση λόγω των διαφορετικών κοινωνικοσυναισθηματικών αναγκών και δυναμικής των μαθητών/τριών. Να αποσαφηνιστούν οι αρμοδιότητες της παράλληλης αναφορικά με εξετάσεις, επιτηρήσεις, εκδρομές, παρελάσεις και άλλες εκδηλώσεις της σχολικής ζωής. Να καταστεί σαφές αν ο/η εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης είναι προσωπικός εκπαιδευτικός του μαθητή ή δεύτερος καθηγητής εντός τάξης.
26. Υπάρχουν περιπτώσεις Γυμνασίων με λιγότερους από 300 μαθητές, αλλά με πολυπληθή Τμήματα Ένταξης (είτε με γνωμάτευση ΚΕΔΑΣΥ, είτε με Υπεύθυνη Δήλωση γονέα). Σε αυτά τα σχολεία, να προβλέπεται και 2^ος εκπαιδευτικός ΠΕ02, ΠΕ03  και ΠΕ04, κάτι που η ισχύουσα νομοθεσία δεν το προβλέπει. 
27. Σε όλες τις δομές της ειδικής αγωγής να δίνεται η δυνατότητα κοινωνικής ένταξης και συμπερίληψης με ενίσχυση των προγραμμάτων συνεκπαίδευσης και κοινωνικών δραστηριοτήτων με μαθητές/τριες της γενικής εκπαίδευσης, που συντελούν στην κοινωνική ευαισθητοποίηση και στο σεβασμό στην πολλαπλότητα.
28. Όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να φοιτούν στη δημόσια εκπαίδευση στη δομή που το καθένα έχει ανάγκη.
29. Έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, χωρίς επιβάρυνση των γονέων.
30. Γενναία αύξηση των δαπανών για την ΕΑΕ. Σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτίρια για τη στέγαση των ειδικών σχολείων, των ΚΕΔΑΣΥ και κάθε αναγκαίας δομής της ΕΑΕ.

 

 

Για την Eπαγγελματική Εκπαίδευση

 

1.     Στο πλαίσιο της 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης διεκδικούμε μακροπόθεσμα τη δημιουργία ενός ενιαίου λυκείου με τα θετικά χαρακτηριστικά του πολυκλαδικού, το οποίο θα ενσωματώνει την Επαγγελματική Εκπαίδευση σε ΠΛΗΡΗ ανάπτυξη. Στην πορεία για τον  οραματικό αυτό στόχο, παράλληλα με τους αγώνες για τη δημιουργία των κατάλληλων κοινωνικοπολιτικών και οικονομικών συνθηκών, αναγνωρίζουμε ως απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίησή του, την πλήρη ανάπτυξη της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, ώστε να καταστεί ισότιμη, ελκυστική και αξιόπιστη επιλογή των μαθητριών-των που αποφοιτούν από το γυμνάσιο. Διεκδικούμε Επαγγελματική Εκπαίδευση που θα παρέχει γνώσεις και δεξιότητες υψηλών προδιαγραφών, διέξοδο των αποφοίτων της στην αγορά εργασίας, δίνοντας παράλληλα την εναλλακτική επιλογή διεύρυνσης και εμβάθυνσης γνώσεων και δεξιοτήτων, καθώς και τη συνέχιση σπουδών τόσο στη μεταλυκειακή κατάρτιση, την τριτοβάθμια τεχνολογική όσο  στην πανεπιστημιακή, αποτελώντας αποφασιστικό παράγοντα της παραγωγικής ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας.

2.     Επαγγελματική Εκπαίδευση ενταγμένη στη λυκειακή βαθμίδα σε ένα και μόνο λύκειο της, το ΕΠΑΛ, με ενσωμάτωση σε αυτό όλων των άλλων δομών που έχουν ακόμα απομείνει εκτός  Υπουργείου Παιδείας.

3.     Κατάργηση των ΕΣΚ όλων των υπουργείων. Ενσωμάτωση των σπουδών σε ΕΠΑΛ και ΙΕΚ. Μετατροπή των ΕΣΚ ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) σε μεταλυκειακές σχολές.

4.     Αύξηση της χρηματοδότησης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, μέσα στο πλαίσιο της διεκδίκησής μας για αύξηση των δαπανών για την Παιδεία. Εκσυγχρονισμός και ενίσχυση της υλικοτεχνικής της υποδομής. Άμεση υλοποίηση και βελτίωση των προγραμμάτων του ΥΠΑΙΘ για εργαστήρια, υλικά, βιβλία, αναλυτικά προγράμματα, διδακτικές μεθόδους, κ.α.

5.     Εξασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και συνθηκών εργασίας των εκπαιδευτικών της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και άμεση επιμόρφωσή τους (παιδαγωγική και επαγγελματική).

6.     Επιμόρφωση για τους εκπαιδευτικούς των ΕΠΑΛ που διδάσκουν και εποπτεύουν στο 4^ο μεταλυκειακό έτος και απαλλαγή από γραφειοκρατικές διαδικασίες. 

7.     Να διατηρηθεί το σημερινό ποσοστό εισαγωγής αποφοίτων ΕΠΑΛ – πρωινών και εσπερινών – στα Πανεπιστήμια, ΑΣΠΑΙΤΕ, ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ (ενστόλων). Δικαίωμα πρόσβασης και στις ανώτατες στρατιωτικές σχολές.

8.     Διεύρυνση του θεσμού της μαθητείας στο 4ο μεταλυκειακό έτος, μετά την απόκτηση του πτυχίου και απολυτηρίου του ΕΠΑΛ, σε όλες τις ειδικότητες. Μαθητεία σε πρωινά και εσπερινά ΕΠΑΛ. Μαθητεία με τους όρους που έθεσε το εκπαιδευτικό κίνημα για το μεταλυκειακό έτος –ενταγμένη οργανικά στο ΕΠΑΛ-, σύνδεσή της με το χώρο εργασίας, εργασιακά δικαιώματα, αμοιβή, ασφάλιση, άδειες κ.α. για τους συμμετέχοντες σε αυτήν απόφοιτους ΕΠΑΛ. Όχι στις σχολές πρόωρης κατάρτισης μετά ή πριν το γυμνάσιο. Όχι στη μαθητεία ανηλίκων. Όχι στην αποσύνδεση της μαθητείας από τα ΕΠΑΛ. Υπεύθυνος/η μαθητείας ανά σχολείο  μπορεί να αναλαμβάνει εκπαιδευτικός του σχολείου και όχι απαραίτητα ο/η διευθυντής/ντρια. Η εποπτεία των επιχειρήσεων πρέπει να παραμείνει διδακτικό έργο και όχι εξωδιδακτικό καθήκον.  Να μην πληρώνουν οι απόφοιτοι/ες της μαθητείας των ΕΠΑΛ εξέταστρα για την πιστοποίηση. Επαναφορά του δωρεάν ολιγοήμερου προγράμματος προετοιμασίας τους για τις εξετάσεις πιστοποίησης από το δημόσιο σχολείο.

9.     Αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα για όλες τις ειδικότητες της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.

10.  Στήριξη των ολιγομελών τμημάτων.

11.  Βελτίωση και επέκταση του θεσμού του/της συμβούλου-εκπαιδεδευτικού, των ψυχολόγων και της ενισχυτικής διδασκαλίας σε όλες τις τάξεις.

12.  Εκσυγχρονισμός τομέων και ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ, ακολουθώντας τις εξελίξεις στην κοινωνία και  την τεχνολογία. Εμπλουτισμός με νέες ειδικότητες, αφού προηγουμένως υπάρξει εισήγηση των Συλλόγων Διδασκόντων ΕΠΑΛ, σε συνεργασία με τοπικούς φορείς και επιστημονικές ενώσεις, Δήμους και επαγγελματικές ενώσεις, με την τελική απόφαση να είναι στην ευθύνη του ΥΠΑΙΘ.

13.  Επαναφορά υπευθύνου/ης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης σε κάθε ΔΔΕ.

14.  Σε κάθε ΠΥΣΔΕ να προβλέπεται ο ορισμός ενός μέλους – είτε του τακτικού είτε του αναπληρωματικού – από εκπαιδευτικό της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, που θα συμμετέχει στις διαδικασίες που αφορούν την Επαγγελματική Εκπαίδευση.

15.  Ίδρυση πειραματικών ΕΠΑΛ, με βάση τις θέσεις της ΟΛΜΕ. Όχι στα Πρότυπα ΕΠΑΛ.

16.  Κατάργηση του ν.4763/20 και του ν.5082/24 και γενικότερα κατάργηση κάθε διάταξης που ιδιωτικοποιεί πλευρές και λειτουργίες στην δημόσια Επαγγελματική Εκπαίδευση.

17.  Σε εκπαιδευτικούς που απασχολούνται σε εργαστήρια (ΕΠΑΛ καθώς και εκπαιδευτικούς φυσικών επιστημών/τεχνολογίας/πληροφορικής σε ΓΕΛ και Γυμνάσια) να δοθεί επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, όπως και σε κάθε εργαστηριακά εργαζόμενο/η με επικίνδυνη εργασία.

18.  Επίδομα χρήσης Η/Υ και άδεια μίας ημέρας/μήνα όπως δίνεται σε άλλους κλάδους.

19.  Ειδική μέριμνα για μαθητές/τριες των Εσπερινών ΕΠΑΛ που ως ευάλωτος πληθυσμός συχνά εμποδίζεται η φοίτησή τους από ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανεργία ή δύσκολες συνθήκες διαβίωσης που σχετίζονται με το κοινωνικό ή οικογενειακό τους περιβάλλον.

 

 

 

Για τα Προγράμματα σπουδών

 

1. Τα προγράμματα σπουδών, το τι και το πώς της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αποτελούν μία από τις σημαντικότερες παραμέτρους του εκπαιδευτικού συστήματος. Για τον λόγο αυτό  η εκπόνησή τους πρέπει να στηρίζεται στις σύγχρονες τάσεις των επιστημών γενικά και των  επιστημών της εκπαίδευσης ειδικά, καθώς και  να διέπεται από παιδαγωγικές αρχές.

Οι αρχές που πρέπει να διέπουν τα προγράμματα σπουδών είναι:

2. Της δημοκρατικής και συμπεριληπτικής εκπαίδευσης.
3. Της ολοκληρωμένης σεξουαλικής εκπαίδευσης
4. Της ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της ειρήνης, της ανεκτικότητας και της αποδοχής, μακριά από κοινωνικά και εθνικά στερεότυπα.
5. Της παιδαγωγικής ελευθερίας του εκπαιδευτικού.
6. Της διεπιστημονικότητας.
7. Να συμβαδίζουν με την πρόοδο των επιστημών και να περιλαμβάνουν νέους γνωστικούς τομείς όπως είναι η περιβαλλοντική εκπαίδευση, η υγεία, η τέχνη κλπ.
8. Να συμβαδίζουν με την γνωστική ηλικιακή ωριμότητα των μαθητών/τριών και  τις γνωστικές τους ανάγκες ανάλογα με την ηλικία.
9. Να καλλιεργούν την κριτική ικανότητα, τη δημιουργικότητα και τη φαντασία, να προκαλούν ερεθίσματα και αγάπη για τη γνώση. Να ενισχύουν τις μεταγνωστικές διαδικασίες και να μην στηρίζονται στη συσσώρευση γνώσεων και την αποστήθιση πληροφοριών.

Ειδικότερα τα προγράμματα σπουδών:

10. Πρέπει να ενισχυθούν ως προς τη διδασκαλία της αισθητικής αγωγής σε όλες τις τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, της κοινωνιολογίας και των μαθημάτων πολιτειότητας.
11. Να ανταποκρίνονται σε λελογισμένη ύλη ως προς την έκτασή της και να συμβαδίζουν με τα μοντέλα αξιολόγησης των μαθητών/τριών.
12. Οι γνωστικές απαιτήσεις για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια, την προαγωγή και την απόλυση πρέπει να είναι σε συνάφεια με τα προγράμματα σπουδών ως προς το εύρος και τον βαθμό δυσκολίας της ύλης.
13. Να χαρακτηρίζονται από συνέχεια τόσο μεταξύ των τάξεων της ίδια βαθμίδας όσο και μεταξύ  των διαφορετικών βαθμίδων εκπαίδευσης.
14. Να υπηρετούνται από σύγχρονα σχολικά εγχειρίδια, φάκελο υλικού για τους εκπαιδευτικούς, ψηφιακό αποθετήριο υποστηρικτικού υλικού για μαθητές/τριες και εκπαιδευτικούς.
15. Να είναι προϊόν ουσιαστικού διαλόγου ανάμεσα στο ΙΕΠ και τους/τις εκπαιδευτικούς
16. Να εφαρμόζονται πιλοτικά στα πειραματικά σχολεία μέχρι την καθολική εφαρμογή τους και να υπάρχει διαρκής ανατροφοδότηση από τους/τις εκπαιδευτικούς.
17. Να συνοδεύονται από ουσιαστική και βιώσιμη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
18. Να καλύπτουν παιδαγωγικά και επιστημονικά τις ιδιαίτερες ανάγκες της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και της Ειδικής Αγωγής.
19. Ουσιαστική ενσωμάτωση των πεδίων του πολιτισμού, της άθλησης, της μουσικής, της τέχνης και της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης στην εκπαιδευτική πραγματικότητα.

 

 

 

Για τα μισθολογικά (συμπληρωματικά στα αιτήματα του 20^ου Συνεδρίου)

Εξακολουθούμε να διεκδικούμε ένα μισθολόγιο που θα δίνει πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις μας και θα συνδέεται με τον πληθωρισμό και το ΑΕΠ. Μέσω ενός  πραγματικού νέου μισθολογίου και όχι όπως αυτό εφαρμόστηκε από την αρχή της χρονιάς πρέπει να στοχεύουμε στην ανακατανομή του πλούτου, στην ανατροπή των αδικιών και ανισοτήτων που δημιουργήθηκαν από τη μακροχρόνια επιλεκτική επιδοματική πολιτική και την πολιτική λιτότητας.

Η εξάλειψη των μισθολογικών διαφορών και ανισοτήτων σε σχέση με τους Ευρωπαίους εκπαιδευτικούς, που έχουν τα ίδια τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, πρέπει να αποτελεί κεντρικό στόχο. Ο εκπαιδευτικός είναι ο κύριος παράγοντας για την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου στο σχολείο αλλά και σε κάθε προσπάθεια της πολιτείας για ουσιαστικές αλλαγές στην εκπαίδευση και στην κοινωνία. Οι αποδοχές του πρέπει να του εξασφαλίζουν τη δυνατότητα να ασκεί απερίσπαστος το εκπαιδευτικό – παιδαγωγικό του έργο, να έχει επαρκή και διαρκή πρόσβαση στη βιβλιογραφία και στις εξελίξεις στους τομείς της επιστήμης, της παιδαγωγικής και της διδακτικής. Συνεπώς, η ουσιαστική οικονομική στήριξή του είναι από τις βασικότερες προϋποθέσεις για τη συνολική ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας.

Η παιδεία είναι απαραίτητος όρος για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Όμως οι ήδη χαμηλές δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση, ως ποσοστό του AEΠ, , φτάνοντας μόλις το 2,5%. Απαιτείται άμεση αύξηση των δημοσίων δαπανών για την παιδεία στο 5%, τουλάχιστον, επί του AEΠ με προοπτική το 7% προκειμένου να υλοποιηθούν οι παραπάνω οικονομικοί μας στόχοι.

Η προωθούμενη πολιτική, της ευελιξίας με ασφάλεια της εργασίας (flexicurity) στόχο έχει τη διεύρυνση των ευέλικτων μορφών εργασίας που συνοδεύονται με ανατροπή της ισότητας, της προστασίας της απασχόλησης, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η μεγάλη διεύρυνση του αριθμού των αναπληρωτών και των ωρομισθίων κινείται στην κατεύθυνση της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και της μείωσης του εισοδήματός και των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας.

Κυρίαρχο παραμένει το ζήτημα της συνεχούς φτωχοποίησης της κοινωνίας και ειδικότερα του κόσμου της εκπαίδευσης. Ο προϋπολογισμός του 2024 δεν δίνει απάντηση στο βάθεμα της φτώχειας και της ακρίβειας. Οι ισχνές αυξήσεις του νέου μισθολογίου έχουν ήδη εξανεμιστεί από τις πληθωριστικές πιέσεις στα τρόφιμα, την ενέργεια, το κόστος στέγασης, στα φαρμακευτικά προϊόντα, στις ανάγκες της καθημερινότητας κάθε οικογένειας. Οι ακραίες αυτές ανατιμήσεις έχουν συντρίψει την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και η ακρίβεια πια αποκτά χαρακτηριστικά φτωχοποίησης. Μια φτωχοποίηση που βαθαίνει μέρα με τη μέρα. Η ανάγκη για πραγματικές αυξήσεις είναι πιο ισχυρή από ποτέ.

ΑΙΤΗΜΑΤΑ (συμπληρωματικά στα αιτήματα που ψηφίστηκαν στο 20^ο Συνέδριο)

 

●      Άμεση αύξηση του Βασικού Μισθού με προοπτική την πραγματική σύγκλιση των αποδοχών μας με τον Μ.Ο. των μισθών των εκπαιδευτικών της Ευρωζώνης. Αγωνιζόμαστε, για να μην υπάρχει κανένας συνάδελφος-εκπαιδευτικός με μισθό αναξιοπρέπειας και φτώχειας κάτω των 1000 ευρώ.

●      Αποκατάσταση των εισοδηματικών απωλειών όλων των εκπαιδευτικών.

●      Επίδομα στέγασης σε όλους τους εκπαιδευτικούς που διαβιούν μακριά από τις οικογενειακές τους εστίες.

●      Η σχέση εισαγωγικών προς καταληκτικές αποδοχές για τους καθηγητές να διαμορφωθεί στο 1/2,5.

●      Κατάργηση της προσωπικής διαφοράς και των ειδικών λογαριασμών, που αφορούν τη μισθολογική πολιτική στο Δημόσιο και άρση των αδικιών – ανισοτήτων που δημιουργούν.

●      Διπλασιασμός των οικογενειακών επιδομάτων.

●      Διπλασιασμός της ωριαίας αποζημίωσης και ποσοστιαία σύνδεσή της με τις συνολικές αποδοχές των εκπαιδευτικών. Καμιά μείωση και ουσιαστική αύξηση των πάσης φύσεως πρόσθετων αμοιβών (επιτροπές, βαθμολογήσεις κλπ).

●      Αναγνώριση των χρόνων σπουδών όλων των εκπαιδευτικών για μισθολογική εξέλιξη κατ’ αναλογία με τη ρύθμιση που ισχύει για τους πτυχιούχους της ΑΣΕΤΕΜ. 

●      Επανακαθορισμός των παραμεθορίων και προβληματικών περιοχών και στη συνέχεια αύξηση του επιδόματος παραμεθορίου για τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στις περιοχές αυτές αρχικά κατά 30 % όπως αποφασίστηκε και για τους ένστολους, με μακροπρόθεσμο στόχο τον διπλασιασμό των επιδομάτων.

●       Αυξήσεις στους μισθούς μας 10%, άμεσα, για να καλυφθούν οι απώλειες από τον φετινό πληθωρισμό

●       Κατάργηση της εισφοράς 2% υπέρ της ανεργίας

●       Ξεπάγωμα της διετίας 2016 – 17

●       Αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ

●       Επαναφορά 13^ου – 14^ου μισθού

●       Εφαρμογή του ειδικού επιδόματος βιβλιοθήκης σε αναλογία με την αντίστοιχη ρύθμιση που προβλέφθηκε για τους Πανεπιστημιακούς

●       Ουσιαστική αύξηση της αμοιβής για υπερωριακή απασχόληση των εκπαιδευτικών.

●       Προσαρμογή της αποζημίωσης για οδοιπορικά σύμφωνα με τις τιμές που διαμορφώνονται σήμερα στην αγορά ενέργειας.

 

 

Για συνταξιοδοτικά – ασφαλιστικά ζητήματα (συμπληρωματικά των αιτημάτων που ψηφίστηκαν στο 20^ο Συνέδριο)

 

Να τεθεί στη δημόσια συζήτηση η ανάγκη επαναπροσδιορισμού των ορίων και προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Να διαμορφωθεί το αίτημα για πλήρη σύνταξη  με λιγότερα χρόνια ασφάλισης από τα 40 που ισχύει σήμερα (30  χρόνια εργασίας στα 60 έτη) ώστε να ληφθεί υπ όψη το ζήτημα της εργασιακής εξουθένωσης των εκπαιδευτικών (φαινόμενο burn out) αλλά και η ανάγκη να μην υπάρχει μια απόσταση 50 ετών (με προφανείς συνέπειες στην εκπαιδευτική διαδικασία) ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές.

Την ίδια ώρα απαιτούμε ισονομία για τους συνταξιούχους εκπαιδευτικούς συγκριτικά με άλλους κλάδους (υπόθεση αναδρομικών για συνταξιούχους δικαστικούς)

 

Να τροποποιηθεί η λειτουργία των Ταμείων προς όφελος των ασφαλισμένων με κοινωνικές παροχές (παιδικοί σταθμοί, δάνεια, καλύτεροι όροι ιατροφαρμακευτικής και υγειονομικής περίθαλψης, ζητήματα στέγασης και κοινωνικής κατοικίας)

Παράλληλα, απαιτείται αύξηση των δαπανών για την υγεία στο 6 % του ΑΕΠ. Πλήρης, υψηλού επιπέδου και δωρεάν κάλυψη όλων των αναγκών από ένα ολοκληρωμένο και αναβαθμισμένο δημόσιο τομέα υγείας  — πρόνοιας. Είναι απαράδεκτο οι εργαζόμενοι/ες να καταβάλλουν σημαντικά ποσά για υγειονομική περίθαλψη χωρίς την αντίστοιχη παροχή περίθαλψης.

Είμαστε αντίθετοι/ες με τη βίαιη αύξηση στα όρια ηλικίας των εργαζομένων καθώς και την αύξηση των ήδη υψηλών ασφαλιστικών εισφορών.

Απορρίπτουμε την ανατροπή  της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης υπέρ των Ταμείων κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα που διέπονται κύρια από την ανταποδοτική αρχή, χωρίς καμία εγγύηση του κράτους, για τη βιωσιμότητα του συστήματος.

Αρνούμαστε την μείωση της κύριας σύνταξης σε μια απομειωμένη εθνική  σύνταξη, μια μορφή δηλαδή προνοιακού επιδόματος, μειώνοντας έτσι τις κρατικές δαπάνες στο ασφαλιστικό σύστημα.  Απαιτούμε άμεσα αυξήσεις και στην κύρια σύνταξη και στην εθνική σύνταξη κατ’ελάχιστον στο ύψος του πληθωρισμού. Αναπροσαρμογή του πλαισίου ώστε να γίνονται αυξήσεις και στις επικουρικές συντάξεις.

Ο χρόνος στρατιωτικής θητείας να συμπεριλαμβάνεται στα πραγματικά έτη υπηρεσίας χωρίς εξαγορά.

Να μειωθούν τα κόστη εξαγοράς πλασματικών ετών τα οποία έχουν τριπλασιαστεί συγκριτικά με τις τιμές του 2016. Αναγνώριση πλασματικών ετών για όλους/ες χωρίς χρονικά όρια και προϋποθέσεις.

Κατάργηση κάθε νόμου που αποδομεί συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ουσιαστική ενίσχυση δομών και στελέχωσης του ΕΣΥ και πλήρης δωρεάν υγειονομική περίθαλψη για όλους/ες.

 

 

Για τα φορολογικά ζητήματα

Βασική αρχή κοινωνικής δικαιοσύνης είναι ένα δίκαιο και αντικειμενικό φορολογικό σύστημα που εφαρμόζεται χωρίς διακρίσεις για όλους/ες τους/τις πολίτες. Στην κατεύθυνση αυτή συντελεί και η καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης και παιδείας.

Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα προϋποθέτει: α) ότι η έμμεση φορολογία είναι αναλογικά πολύ μικρότερη από την άμεση φορολογία, β) ότι η επιβάρυνση των αγαθών πρώτης ανάγκης από την έμμεση φορολογία είναι ελάχιστη έως μηδενική, γ) την προοδευτική αύξηση του ποσοστού του φόρου στη φορολογική κλίμακα, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στα μεγάλα εισοδήματα, δ) υπαγωγή όλων των εισοδημάτων σε ενιαία φορολογική κλίμακα (κανένα εισόδημα να μην φορολογείται αυτοτελώς), ε) θωράκιση και ενίσχυση του αφορολογήτου, ζ) φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, φόρο στα είδη πολυτελείας, εφαρμογή αυστηρού πόθεν έσχες και τεκμηρίων διαβίωσης για όλους/ες. 

Αιτήματα:

1. Ριζική μεταβολή στο φορολογικό σύστημα με τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, ουσιαστική μείωση των έμμεσων φόρων και αύξηση της άμεσης φορολογίας. 
2. Αφορολόγητο όριο τουλάχιστον τα 12.000 ευρώ. 
3. Αναδιάρθρωση των φορολογικών κλιμακίων και των συντελεστών τους υπέρ των χαμηλών εισοδημάτων.
4. Αύξηση του αφορολόγητου κατά 3.000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος.
5. Άμεση μείωση του Φ.Π.Α. με ελαχιστοποίηση του για τα καταναλωτικά αγαθά πρώτης ανάγκης.

 

 

Για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις

Θέση μας είναι η επαναφορά του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αποτελεί  άλλωστε και θέση της ΑΔΕΔΥ ( 38^ο Συνέδριο, Δεκέμβριος 2022). Μέσα από αυτή την διαδικασία θα γίνει εφικτό και ο κόσμος που εργάζεται στο Δημόσιο Τομέα να έχει το δικαίωμα να διαπραγματευτεί μέσα από τα συνδικαλιστικά του όργανα τα ζητήματα που αφορούν τους μισθούς, τα συνταξιοδοτικά αλλά και επιμέρους ζητήματα που διαμορφώνουν τις εργασιακές μας συνθήκες όπως ακριβώς ισχύει και στον  ιδιωτικό τομέα.

●      Στο ζήτημα του μισθολογίου είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι παρά την ύπαρξη «ενιαίου» μισθολογίου υπάρχουν σαφείς διακρίσεις ανάμεσα στους/στις εργαζόμενους/ες του Δημοσίου. Η μισθολογική ισοτιμία όλων των κλάδων (με βάση τα προσόντα, τα κοινωνικά κριτήρια, τη θέση) μπορεί να επέλθει μόνο μέσω Συλλογικών Συμβάσεων.

●      Εκτός όμως από τα μισθολογικά, η συλλογική σύμβαση εργασίας θα πλαισιώνει θεσμικά, πεδία αναφορικά με τους/τις εργαζόμενους/ες που θα διατρέχουν το σύνολο του Δημόσιο Τομέα. Τέτοια είναι εκτός από τα μισθολογικό, το πεδίο που αφορά τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, τα ζητήματα της Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης, η διασφάλιση της συνδικαλιστικής δράσης και της κατοχύρωσης των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων αλλά και πτυχές όπως οι εργασιακές συνθήκες, τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας αλλά και οι ρυθμίσεις αναφορικά με το ωράριο.

●      Εκτός από την υπογραφή της συλλογικής σύμβασης, σε πιο εξειδικευμένο επίπεδο (ΟΛΜΕ), υποστηρίζουμε την ανάγκη υπογραφή κλαδικών συλλογικών συμβάσεων  οι οποίες και θα ρυθμίζουν θέματα που σχετίζονται με τον κλάδο μας. 

●      Σε αυτό το πεδίο θα μπορούσαμε να διαμορφώσουμε αιτήματα ειδικά για τον κλάδο όπως αυτό των ορίων συνταξιοδότησης αλλά και να εντάξουμε με τρόπο οργανωμένο την υλοποίηση προγραμμάτων επιμόρφωσης και ανάσχεσης του burn out των εκπαιδευτικών. Κορυφαία διεκδίκηση θα μπορούσε να είναι και η διαμόρφωση ενός συστήματος και πλαισίου ουσιαστικής νομικής υποστήριξης και προστασίας του εκπαιδευτικού. Άλλες ρυθμίσεις θα προσδιορίζουν κα θα συνδιαμορφώνουν τις πολιτικές για ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον τρόπο και τον αριθμό προσλήψεων μονίμων και αναπληρωτών αλλά και ζητήματα υπηρεσιακών μεταβολών όπως αυτά των μεταθέσεων και των αποσπάσεων, των τοποθετήσεων αλλά και της σύστασης οργανικών θέσεων ή το πλαίσιο λειτουργίας δομών όπως η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση ή των δομών Πληροφορικής ή Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Στη διαπραγμάτευση σε επίπεδο κλάδου θα μπορούσαν να ενταχθούν και θέματα όπως οι άδειες των εκπαιδευτικών, το ωράριο αλλά και οι παράμετροι που καθορίζουν τις διδακτικές και διοικητικές τους υποχρεώσεις με τρόπο δίκαιο, όχι αποπροσανατολιστικό υπό την επίδραση της γραφειοκρατίας ή της έλλειψης τεχνικής υποστήριξης και σε συμφωνία με την παιδαγωγική τους αποστολή.

●      Αλλά και κορυφαία θέματα όπως ο αριθμός των μαθητών/τριών ανά τάξη, η διαμόρφωση των κανονισμών λειτουργίας των σχολικών μονάδων ή και το πλαίσιο αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου και της εκπαιδευτικής διαδικασίας θα μπορούσαν να τεθούν στο πλαίσιο διαμόρφωσης μιας κλαδικής σύμβασης εργασίας ανάμεσα στην ΟΛΜΕ και το Υπουργείο Παιδείας

●      Θεωρούμε πως αποτελεί μια ανάγκη ισχυρή όσο ποτέ άλλοτε να διεκδικήσουμε για τον κόσμο της εκπαίδευσης αυτά που του αρμόζουν. Και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις αποτελούν κυρίαρχο μέσο για την υπεράσπιση των κατακτήσεων μας και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων μας.

 

 

 

Για τους/τις αναπληρωτές/τριες

Η υπόθεση του θεσμού της αναπλήρωσης και το πώς αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι που τον υπηρετούν γίνεται πιο επίκαιρη από ποτέ τις ημέρες αυτές που η σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος και χιλιάδες συναδέλφισσες και συνάδελφοι βρίσκονται αντιμέτωπες και αντιμέτωποι με τη σκληρή και επώδυνη πραγματικότητα της ανεργίας. Η αλήθεια είναι μία και προφανής: Οι αναπληρωτές/τριες εκπαιδευτικοί  καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της εκπαίδευσης. Αντιμετωπίζονται όμως από την πολιτική ηγεσία ως μέρος μιας πραγματικότητας που το εκπαιδευτικό σύστημα κρύβει κάτω από το χαλί.

●       Η ανάγκη για διορισμούς στην εκπαίδευση είναι επιτακτική και η αποκατάσταση των ανθρώπων που με τη δουλειά τους και την παρουσία τους στήριξαν τα σχολεία σε δύσκολους καιρούς, είναι ζήτημα τόσο  δικαιοσύνης αλλά και  διασφάλισης της ουσιαστικής λειτουργίας των σχολείων.

●       Είναι ανάγκη να υπάρξει διαφάνεια και πρόσβαση όλων στα δεδομένα ως προς τις τοποθετήσεις στις διάφορες διευθύνσεις. Το κλειδί είναι η εξασφάλιση της ανοιχτότητας των δεδομένων  μέσω της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

●      Μετακίνηση και Στέγαση. Μεγάλο μέρος καλούνται να υπηρετήσουν σε τουριστικές ή δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές όπου το θέμα της στέγασης αλλά και των μετακινήσεων είναι εξαιρετικά οξυμμένο.

1.     Επίδομα ενοικίου από κονδύλι που θα παρέχει στους δήμους ο προϋπολογισμός ή δημιουργία κατοικιών για όσους υπηρετούν στις περιοχές αυτές. 

2.     Ειδικές εκπτώσεις μετακίνησης σε περιόδους σχολικών διακοπών για μετάβαση κ επιστροφή στον τόπο μόνιμης κατοικίας, τόσο στα ακτοπλοϊκά, όσο και στα αεροπορικά εισιτήρια

●      Να αναπλαισιωθεί το νομικό καθεστώς που αφορά ζητήματα ασφαλιστικών δικαιωμάτων αλλά και εργασιακών συνθηκών (επίδομα ανεργίας, δικαιώματα αδειών) ώστε να υπάρξει ισότιμη αντιμετώπιση σε όλα τα επίπεδα.

●      Συνεξέταση αιτήσεων συζύγων ή ΜΣ Συμβίωσης, προκειμένου να μην ¨διαλύονται¨ ζευγάρια και να στηρίζεται η οικογένεια.

●      Αύξηση αποζημίωσης οδοιπορικών και συντομότερη καταβολή τους 

●      Για κενά που προκύπτουν ανάμεσα στις φάσεις πρόσληψης δυνατότητα βελτίωσης θέσης

●      Πλήρης ψηφιοποίηση της διαδικασίας υποβολής δικαιολογητικών με βάση δεδομένων 

●      Καταβολή μισθοδοσίας με το σωστό ΜΚ από τον πρώτο μήνα πρόσληψης εφόσον είναι γνωστή και πιστοποιημένη η προϋπηρεσία στο ΟΠΣΥΔ.

●      Πλήρης εξίσωση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων με τους.τις μόνιμους/ες εκπαιδευτικούς.

●      Άμεση χορήγηση αποδοχών και μορίων προϋπηρεσίας σε κάθε αναπληρωτή/τρια που είχαν εργατικό ατύχημα, ασθένεια, ανίατο νόσημα ή επαπειλούμενη κύηση και απουσίασαν από την υπηρεσία για διάστημα άνω των 15 ημερών.

 

 

Για το ζήτημα στέγασης

Ένα ιδιαίτερο πρόβλημα οξύνεται και αποκτά χαρακτηριστικά γιγάντωσης. Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όχι μόνο οι εκπαιδευτικοί αλλά και άλλες κατηγορίες κρατικών λειτουργών όταν καλούνται από την Πολιτεία να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εκτός τόπου κατοικίας τους και ιδιαίτερα σε τουριστικούς προορισμούς της επικράτειας: την εύρεση κατοικίας.

Όπου είναι δυνατόν να βρεθεί αξιοπρεπής κατοικία αυτή προσφέρεται σε εξωφρενικές τιμές και μόνον για ένα διάστημα 8-9 μηνών προκαλώντας τεράστια προβλήματα κυρίως για τους/τις εκπαιδευτικούς  και τις οικογένειες τους. Σε περιοχές όπου η προσφορά στέγης είναι μηδαμινή, οι νεοδιόριστοι/ες εκπαιδευτικοί αλλά και  οι αναπληρωτές/τριες καλούνται να καταβάλουν ενοίκια που ξεπερνούν το μισό και παραπάνω του μηνιαίου μισθού τους.

 Συχνές είναι οι περιπτώσεις παραίτησης και η απροθυμία κάλυψης των κενών θέσεων με συνέπεια να απορρυθμίζεται η  λειτουργία των σχολείων και των τοπικών κοινωνιών.

Το ζήτημα αναδεικνύει τον αδιάφορο και απαξιωτικό τον τρόπο με τον οποίο η Πολιτεία αντιμετωπίζει το πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο της, ενώ θα μπορούσε να παρέμβει με διάφορες τρόπους.

●       Κτίρια που ανήκουν στο Δημόσιο θα μπορούσαν , σύμφωνα και με τις προτάσεις που έχουν γίνει εδώ και χρόνια και δεν αξιοποιήθηκαν, να ανακατασκευαστούν, να  αναβαθμιστούν  ενεργειακά  και να παραχωρηθούν είτε στην τοπική Αυτοδιοίκηση είτε σε Φορέα που θα συσταθεί για τη διαχείριση του όλου προγράμματος.

●       Χρηματοδότηση θα μπορούσε να υπάρξει από το Ταμείο Ανάκαμψης η άλλα  ευρωπαϊκά προγράμματα.

●      Η  παραμονή των εκπαιδευτικών σε τουριστικές και νησιωτικές αλλά και σε παραμεθόριες και ακριτικές περιοχές μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί με  κίνητρα όπως  αυξημένα επιδόματα παραμεθορίων περιοχών, επίδομα ενοικίου για όσους/ες διαμένουν μακριά από την μόνιμη κατοικία τους, επιδότηση εισιτηρίων για τις μετακινήσεις τους προς και από την μόνιμη κατοικία τους, εξασφάλιση ποιοτικών υπηρεσιών δωρεάν υγείας  κ.α..

 Η εικόνα απελπισίας των εκπαιδευτικών που δεν μπορούν στοιχειωδώς να επιβιώσουν δεν αφήνει ανέγγιχτη τη λειτουργία του σχολείου. Δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορη την κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας που επιδίδονται συστηματικά στη δημαγωγία και στα επικοινωνιακά τεχνάσματα. Έχουν πολιτική ευθύνη να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

 

Για το ψηφιακό σχολείο

Η φυσική παρουσία του/της εκπαιδευτικού στη τάξη είναι αναντικατάστατη.

 

H εξαγγελία του Ψηφιακού Σχολείου συνοδεύτηκε από μια επικοινωνιακή καταιγίδα για την κυβερνητική αυτή «μεταρρύθμιση».  Δεν παραγνωρίζει κανείς την ανάγκη λειτουργίας ψηφιακών εργαλείων τα οποία θα υποστηρίζουν την εκπαιδευτική διαδικασία. Οι διαδραστικοί πίνακες, οι ψηφιακές πλατφόρμες έχουν προστιθέμενη αξία που πρέπει να ενσωματώσουμε στο σχολείο του σήμερα.

 

Δεν μπορούμε ωστόσο να αποδεχτούμε την υποκατάσταση του ανθρώπου και του/της εκπαιδευτικού ως καταλυτικού παράγοντα στη διδασκαλία.

 

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το γεγονός ότι σχολεία απομακρυσμένων περιοχών θα λειτουργούν με 3 εκπαιδευτικούς ως φυσική παρουσία(φιλόλογοι, μαθηματικοί, εκπαιδευτικοί φυσικών επιστημών ή πληροφορικής) και για όσα μαθήματα δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν από τις διαθέσιμες ειδικότητες θα γίνεται ζωντανή ψηφιακή διδασκαλία, εντός σχολικού ωραρίου. Όσοι και όσες επικροτούν αυτή την επιλογή ας αναλογιστούν αν θα ήθελαν να εφαρμοστεί η πολιτική αυτή στα δικά τους παιδιά.

 

Οι εκπαιδευτικοί δεν υπήρξαμε ποτέ εχθροί της τεχνολογίας. Ακριβώς το αντίθετο. Άραγε όλο αυτό το εικονικό περιβάλλον θα απομονώσει σταδιακά τη φυσική τάξη; Πως θα ενσωματωθεί στην εκπαίδευση των μαθητών και πως θα ερμηνευτεί από αυτούς; Τελικά το ψηφιακό σχολείο θα "καταπιεί" το πραγματικό?

 

Η αξιοποίηση των δυνατοτήτων που μας δίνει η τεχνολογία και ο ψηφιακός κόσμος του αύριο αποτελεί μια αναπόδραστη επιλογή. Δεν θα προχωρήσουμε όμως σε ένα αύριο μηχανιστικό και χωρίς τη σύνδεση που μόνο η ανθρώπινη παρουσία εξασφαλίζει. Η σχέση εκπαιδευτικού με μαθήτρια και μαθητή είναι μοναδική και ιερή. Και βασίζεται στη φυσική παρουσία σε όλα τα πεδία της αλληλεπίδρασης είτε γνωσιακά είτε ψυχολογικά. Δεν θα αποδεχτούμε να εκπέσει σε μια κατάσταση μειωμένης επιδραστικότητας και παρουσίας.

Η εκπαίδευση πρέπει να έχει σημείο αναφοράς τον άνθρωπο.

 

Για τα μέτρα κατά της βίας και του εκφοβισμού

(συμπληρωματικά στα αιτήματα του 20^ου Συνεδρίου)

Ένα χρόνο πριν, η κυβερνητική πλειοψηφία προχώρησε στη ψήφιση του νόμου για τη βία και τον εκφοβισμό στο πεδίο της σχολικής πραγματικότητας. Λίγες εβδομάδες μόλις πριν, εξαγγέλθηκαν νέα μέτρα για τα ζητήματα βίας και εκφοβισμού αποδεικνύοντας στην ουσία ότι οι πρωτοβουλίες της περσινής χρονιάς αποδείχθηκαν ανεπαρκείς, όπως είχαμε προβλέψει.  Την ίδια ώρα προβάλλεται ως κυρίαρχη  η αντίληψη ότι η ηλεκτρονική πλατφόρμα αποτελεί το βασικό όπλο για την αντιμετώπιση της βίας και του εκφοβισμού. Αυτή η προσέγγιση όμως  υποτιμά την ανάγκη ουσιαστικής διάδρασης ανάμεσα στους ανθρώπους που αποτελούν την εκπαιδευτική κοινότητα. Είναι η ανθρώπινη επαφή, η επικοινωνία και η ουσιαστική συνεργασία που θα λειτουργήσει ως όχημα αντιμετώπισης του εκφοβισμού και της βίας.

Σε μια κοινωνία η οποία συγκλονίζεται από τις  συνεχείς γυναικοκτονίες και τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, σε μια κοινωνία η οποία μετρά ξανά και ξανά θύματα από τη βία των χούλιγκαν, είναι εξαιρετικά κρίσιμο να διαμορφωθεί με τρόπο αποφασιστικό μια νέα θεώρηση απέναντι στη βία που θα διατρέχει το σύνολο της κοινωνίας.

Η αντιμετώπιση της βίας προϋποθέτει την αντιμετώπιση των αιτιών της (ενδοσχολικών, κοινωνικών, οικονομικών, οικογενειακών).

Η πρόθεση αυστηροποίησης των ποινών δεν μπορεί να αποτελέσει λύση ειδικά αν δεν συνδεθεί με τη θεώρηση του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσων και αν έχει μονοσήμαντο χαρακτήρα περιορίζοντας το ζήτημα απλά σε μια υπόθεση ατομικής ευθύνης. Απαιτείται ουσιαστικός σχεδιασμός με παιδαγωγικό πρόσημο, επιστημονική υποστήριξη και στόχευση την αλλαγή της σχολικής πραγματικότητας.

Η ανάγκη να ορθώσουμε ανάχωμα απέναντι στη βία και τον εκφοβισμό είναι πιο ισχυρή από ποτέ, είναι η ώρα της ουσίας και όχι της επικοινωνίας.

Το σχολείο βιώνει μια βαθιά αντίφαση, όσον αφορά τον πυρήνα της αποστολής του. Να διαμορφώσει πολίτες ή ιδιώτες για την αγορά εργασίας; Η πανδημία διαμόρφωσε ένα δυστοπικό σκηνικό το οποίο υπονόμευσε κάθε κανονικότητα και λειτούργησε ασφυκτικά για τα νέα παιδιά, ενώ ο ασφυτικός εξετασιοκεντρικός χαρακτήρας του σχολείου δημιουργεί ένα ακραία ανταγωνιστικό κλίμα αντί του απαραίτητου κλίματος συνεργασίας και αλληλεγγύης. Την ίδια ώρα ως κοινωνία αποδεχόμαστε την κατάρρευση κάθε αξίας συλλογικότητας και περιχαρακωνόμαστε στον ατομισμό και στον κυνισμό μας. Να χτίσουμε το αύριο με ένα σχολείο που θα έχει αναφορά τον άνθρωπο και μια κοινωνία όπου δεν θα επιβραβεύεται ο κυνισμός και η συντριβή του αδύναμου.

Απαιτούμε την άμεση ικανοποίηση των προτάσεων για την εξάλειψη της ενδοσχολικής βίας που ψηφίστηκαν στο 20^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ.

Σχολικός Εκφοβισμός - Περιστατικά Βίας εναντίον εκπαιδευτικών - Ανάγκη για Νομική Προστασία

Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η απάθεια και η απογοήτευση κατακλύζουν τον κόσμο μας καθώς η ατομικότητα κυριαρχεί και η αξία της συλλογικότητας καταρρέει. Τα φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού αλλά και τα περιστατικά βίας εναντίον εκπαιδευτικών πληθαίνουν και διαμορφώνουν μια νέα δυστοπική πραγματικότητα. Η βία προφανώς αποτελεί ένα σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο του οποίου οι αιτίες προσδιορίζονται σε συνάρτηση με τη λειτουργία της κοινωνίας, τις κοινωνικές κατασκευές και ιεραρχήσεις, τα αξιακά προτάγματα, τη λειτουργία της οικογένειας. Ωστόσο αποτυπώνεται εμφατικά στο χώρο της σχολικής ζωής σε διάφορες μορφές και αποτελεί επιτακτική ανάγκη να διαμορφωθούν όροι και προϋποθέσεις άμβλυνσης αυτών των συμπεριφορών.

 Είναι ανάγκη το συνδικάτο να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, των οικογενειών, των μαθητριών και των μαθητών, των ίδιων των εκπαιδευτικών ώστε να σχηματοποιηθεί μια νέα νοοτροπία και θεώρηση που θα ορθώσει τείχος απέναντι στη βία.

Την ίδια ώρα η ανάγκη για ουσιαστική νομική προστασία των εκπαιδευτικών για όλες τις εκφάνσεις της επαγγελματικής τους λειτουργίας( πχ εκδρομές, καταγγελίες, διοικητικά θέματα) είναι πιο ισχυρή από ποτέ.

 

Για την υπηρέτηση στην νησιωτική και ορεινή παραμεθόριο- Δυσπρόσιτες περιοχές

Είναι εξαιρετικά κρίσιμο στη συγκυρία του σήμερα και κυρίως απέναντι στις προκλήσεις του αύριο να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν πολιτικές που θα ενισχύουν την προσπάθεια των ανθρώπων του δημόσιου σχολείου στη νησιωτική και ορεινή παραμεθόριο για λόγους παιδαγωγικούς, εργασιακούς, γεωπολιτικούς και δημογραφικούς.

Απαιτούμε:

●      Επανακαθορισμό των παραμεθορίων και προβληματικών περιοχών και στη συνέχεια αύξηση του επιδόματος παραμεθορίου για τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στις περιοχές αυτές αρχικά κατά 30 % όπως αποφασίστηκε και για τους ένστολους, με μακροπρόθεσμο στόχο τον διπλασιασμό των επιδομάτων.

●      Ειδικό επίδομα διαβίωσης – κίνητρο ανάλογα με το κόστος διαβίωσης και τη δυσκολία πρόσβασης ανά περιοχή. Το κόστος διαβίωσης σε αρκετά νησιά φτάνει ως και το τριπλάσιο αυτού σε ηπειρωτικές περιοχές.

●      Παιδικοί σταθμοί σε όσες παραμεθόριες περιοχές δεν υπάρχουν.

●      Διευκολυντικά άτοκα δάνεια από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, για να εξυπηρετηθούν οι αυξημένες ανάγκες.

●      Επαναφορά επιδότησης αγοράς κατοικίας με 10ετή παραμονή στην παραμεθόριο.

●      Κοινωνικές κατοικίες για εκπαιδευτικούς με τη συνεργασία Δήμων και Περιφερειών.

●      Επαναφορά του κατηργημένου ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ στις παραμεθόριες περιοχές.

●      Μεταφορικό Ισοδύναμο για κάθε εκπαιδευτικό, μόνιμο/η και αναπληρωτή/τρια, ανεξάρτητα από την φορολογική έδρα κατοικίας.. Απόδοση προσωρινού Μοναδικού Αριθμού Νησιώτη (ΜΑΝ) σε κάθε εκπαιδευτικό για όσο διάστημα υπηρετεί σε νησί.

●      Έγκαιρη καταβολή μεταφορικού ισοδύναμου.

●      Εκπτώσεις σε ακτοπλοϊκά εισιτήρια και σε μόνιμους/ες και σε αναπληρωτές/τριες.

●      Καρνέ αεροπορικών εισιτηρίων στο κόστος για όλους/ες τους/τις εκπαιδευτικούς μέσα από συνεργασία της ΟΛΜΕ και του αρμόδιου υπουργείου με τις αεροπορικές εταιρείες.

●      Επιδότηση ενοικίου στις παραμεθόριες περιοχές από το υπουργείο Οικονομικών

●      Περιορισμό της βραχυχρόνιας μίσθωσης.

●      Συνεξέταση αιτήσεων συζύγων εκπαιδευτικών σε κάθε διαδικασία τοποθέτησης, όπως ισχύει για τους ένστολους

●      Δυνατότητα σίτισης στις λέσχες του στρατού για το σύνολο των εκπαιδευτικών.

 

 

Για τις σχολικές εκδρομές

Οι σχολικές εκδρομές έχουν παιδαγωγικό χαρακτήρα και στόχο να συμβάλλουν στην κοινωνικοποίηση και την βιωματική μάθηση των παιδιών. Μέσω των εκδρομών οι μαθητές/τριες έρχονται σε επαφή με διαφορετικές περιοχές, έθιμα, κουλτούρες, πολιτιστικά δρώμενα, μορφωτικές εκδηλώσεις και καλούνται να συμβιώσουν με συμμαθητές/τριές τους αναπτύσσοντας έτσι απαραίτητες κοινωνικές δεξιότητες. Η παιδαγωγική και μορφωτική αξία τους είναι αδιαμφισβήτητη. Ταυτόχρονα λειτουργούν και ως τόνωση της τουριστικής οικονομίας αφού πραγματοποιούνται σε περιόδους τουριστικής ύφεσης, παρατείνοντας στην πραγματικότητα την τουριστική περίοδο.

Ωστόσο, οι εκπαιδευτικοί που, εθελοντικά, συνοδεύουν τις εκδρομές αυτές, αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα της πραγματοποίησής τους, όχι μόνο δεν πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους αλλά κινδυνεύουν συνεχώς με ΕΔΕ, συλλήψεις και μηνύσεις, καθώς το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο τους/τις καθιστά, παραλόγως, υπεύθυνους/ες για οτιδήποτε μπορεί να συμβεί.

Συνοδοί εκπαιδευτικοί έχουν συλληφθεί για παραβατικές συμπεριφορές μαθητών/τριών, έχουν δεχτεί μηνύσεις από γονείς, έχουν περάσει από ένορκες διοικητικές εξετάσεις και πειθαρχικές διαδικασίες για ζητήματα που σε καμία περίπτωση δε έφεραν ευθύνη. Μάλιστα, σε περιπτώσεις συλλήψεων των εκπαιδευτικών, η εκδρομή μένει χωρίς υπεύθυνο/η συνοδό με ό,τι συνέπειες και κινδύνους μπορεί αυτό να φέρει για τα παιδιά που μετέχουν στην εκδρομή. Συνάδελφοι/ισσες έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με σοβαρότατα ιατρικά περιστατικά, που προήλθαν λόγω απόκρυψης ιατρικών ασθενειών από τους γονείς. Παρότι οι γονείς υποχρεούνται να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση για τη συμμετοχή των παιδιών τους σε κάθε εκδρομή, νομικά η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τους/τις εκπαιδευτικούς.

Οι εκπαιδευτικοί που συνοδεύουν τις εκδρομές ουσιαστικά εργάζονται 24 ώρες για συνεχόμενες μέρες εκτός έδρας. Παρόλα αυτά δεν προβλέπεται καμία απολύτως αποζημίωση, ούτε για τα έξοδα της εκδρομής, ούτε για τις υπερωρίες, ούτε για την εκτός έδρας εργασία. Είναι οι μοναδικοί δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν τέτοια αντιμετώπιση από το κράτος, καθώς σε κάθε άλλη υπηρεσία του δημοσίου υπάλληλος που εργάζεται εκτός έδρας αποζημιώνεται πλήρως.

Το Υπουργείο Παιδείας διαχρονικά αδιαφορεί για το απαράδεκτο νομικό πλαίσιο, τους κινδύνους για παιδιά και εκπαιδευτικούς αλλά και τις αδιανόητες συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίζουν οι συνοδοί εκπαιδευτικοί. Και στην περίπτωση των εκδρομών, όπως και σε τόσες άλλες εκπαιδευτικές διαδικασίες, το υπουργείο εκμεταλλεύεται την φιλοτιμία των εκπαιδευτικών και την αγάπη τους για τα παιδιά.

Απαιτούμε:

Ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο, που θα καθορίζει επακριβώς κάθε πτυχή των σχολικών εκδρομών και θα διασφαλίζει και θα προστατεύει απόλυτα τους/τις εκπαιδευτικούς. Νομική υποστήριξη για συνοδούς εκπαιδευτικούς.

Αποζημίωση των εκπαιδευτικών για την εκτός έδρας υπηρεσία, καθώς και υπερωριακή αποζημίωση για την 24ωρη συνεχή απασχόληση.

 

 

Όχι στην ελεύθερη επιλογή σχολείου

Η κυβέρνηση προβάλλει ως καινοτομία την πρόταση για την ελεύθερη επιλογή σχολείου από τον γονέα. Η  πρόταση αυτή αποτυπώνει τη διάθεση της να μετασχηματίσει τη σχολική πραγματικότητα με όρους αγοράς. Αυτό θα συμβεί μέσω της κατηγοριοποίησης των σχολείων, ως αποτέλεσμα της ζήτησης και της προσφοράς που θα διαμορφωθεί. Σε αυτές τις νέες συνθήκες, η επιλογή θα λειτουργεί ως κριτήριο πια της ύπαρξης και λειτουργίας των σχολείων.  Στην πραγματικότητα θα αποδειχθεί ότι  δεν θα είναι οι γονείς, αλλά τα σχολεία  αυτά που θα επιλέγουν τελικά μαθητές/τριες, ώστε να προσελκύσουν χρηματοδοτικές ροές.

Η εκπαίδευση θα λειτουργεί συνεπώς κυριαρχικά με όρους αγοράς και θα χαρακτηρίζεται – εμφατικά πια –  από την κυριαρχία των ανισοτήτων. Διαμορφώνεται ισχυρός κίνδυνος η ελεύθερη επιλογή σχολείου με τη ταυτόχρονη κατηγοριοποίηση των σχολείων να οδηγήσει σε αύξηση της έντασης και της έκτασης συνθηκών διαχωρισμού, με τους μαθητικούς πληθυσμούς με προέλευση τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα να βιώνουν την περιθωριοποίηση σε σχολεία διαβαθμισμένα ως χαμηλότερης αξιολογικής βαθμίδας.

Η πολιτική αυτή διαμορφώνει ένα περιβάλλον ανταγωνισμού ανάμεσα στις σχολικές μονάδες στο πεδίο της προσέλκυσης τόσο μαθητών/τριών όσο και κεφαλαίων.  Η ελεύθερη επιλογή σχολείου αποτελεί το όχημα εκείνο το οποίο θα διαμορφώσει μια αγορά εκεί που υπήρχε η σφαίρα της δημόσιας εκπαίδευσης και θα λειτουργήσει ως ο μηχανισμός εκείνος, που θα ενσωματώσει τη νέα αυτή λειτουργία του αγοραίου ανταγωνισμού. Αυτό θα γίνει με όχημα τα κουπόνια της εκπαίδευσης, ένα ποσό δηλαδή που θα δίνεται ως κρατική επιδότηση για κάθε μαθητή/τρια το οποίο στην ουσία θα αποδίδεται στα σχολεία επιλογής.

Η υποκατάσταση της δημόσιας χρηματοδότησης των σχολείων από τα κουπόνια θα διαμορφώσει ελλείμματα στη λειτουργία των σχολείων, τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να αναζητήσουν πόρους από διαφορετικές πηγές όπως δωρεές και  χορηγίες.  Η πολιτική  συνεπώς της ελεύθερης επιλογής σχολείου συγκροτεί ουσιαστικά μια νέα πραγματικότητα στην πολιτική χρηματοδότησης.

Με όχημα το κουπόνι ο κάθε γονέας θα επιλέγει το σχολείο που ο ίδιος, με τα δικά του κριτήρια (ποια θα είναι αυτά;) θα προκρίνει ως «καλό». Οδηγούμαστε από μια δημόσια πολιτική χρηματοδότησης των σχολείων με πρόσημο και στόχευση τη διαμόρφωση ισότιμων και δίκαιων συνθηκών σε ένα νέο περιβάλλον εκπαιδευτικής πραγματικότητας, η οποία θα αντιμετωπίζεται ως μια αγορά με χρηματιστηριακή λογική.

Σε δεύτερο επίπεδο, γίνεται φανερή η διάθεση απαγκίστρωσης της κεντρικής κυβέρνησης από την ευθύνη και την αρμοδιότητα της εκπαιδευτικής πολιτικής, καθώς η ίδια η Πολιτεία μεταβιβάζει στους γονείς ένα δικαίωμα που επιδρά καταλυτικά στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού πεδίου. Ουσιαστικά προλειαίνει την εγκατάλειψη της ευθύνης άσκησης δημόσιων πολιτικών για την εκπαίδευση ως αρμοδιότητα της κεντρικής κυβέρνησης και διαμορφώνει την χάραξη ενός οδικού χάρτη  αποχαρακτηρισμού της εκπαίδευσης ως δημόσιου αγαθού.

 

 

 

Όχι στην κατάργηση σχολικών επιτροπών

 

Η επιλογή της κατάργησης των σχολικών επιτροπών θα οδηγήσει σε υπερσυγκεντρωτισμό ενώ καταργεί τη συμμετοχή της εκπαιδευτικής κοινότητας φορτώνοντας με ακόμη περισσότερη γραφειοκρατία και διοικητική δουλειά τα σχολεία.  Την ίδια ώρα προλειαίνει την εξέλιξη της μεταβίβασης της ευθύνης των σχολείων από την κεντρική κυβέρνηση στους δήμους.

Η κατάργηση των σχολικών επιτροπών:

Οδηγεί σε υπερσυγκεντρωτισμό αφού μεταφέρει όλες τις σχετικές αρμοδιότητες στο Δημοτικό Συμβούλιο, που ειδικά σε περιπτώσεις μεγάλων Δήμων με πολλές σχολικές μονάδες είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν.

Καταργεί τη συμμετοχή της εκπαιδευτικής κοινότητας σε ένα σημαντικό όργανο διαχείρισης των αναγκών των σχολείων, αφού με το ισχύον πλαίσιο στη σχολική επιτροπή συμμετείχαν Διευθυντές/ντριες σχολείων καθώς και εκπρόσωποι γονέων αλλά και μαθητών/τριών (στην περίπτωση της Β/θμιας).

Καθιστά πιο αδιαφανή τη διαχείριση των οικονομικών πόρων.

Φορτώνει με ακόμη περισσότερη γραφειοκρατία και διοικητική δουλειά τα σχολεία (που στερούνται διοικητικής υποστήριξης) και ειδικότερα τους/τις διευθυντές/ντριες τους/τις οποίους/ες  καθιστά υπόλογους/ες πάγιας προκαταβολής. Πράγμα που σημαίνει υποχρεωτική δήλωση πόθεν έσχες, απευθείας ελέγχους από το Ελεγκτικό Συνέδριο και καταλογισμό ευθυνών σε περίπτωση λαθών.

Πέρα από τα παραπάνω υπάρχουν σοβαρές ασάφειες και παραλείψεις σχετικά με τη λογιστική υποστήριξη που σήμερα κάνουν εξωτερικοί συνεργάτες των σχολικών επιτροπών καθώς και για το ύψος της πάγιας προκαταβολής και τον τρόπο διάθεσης των πόρων για τις λειτουργικές αλλά και τις επισκευαστικές δαπάνες των σχολείων.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η ρύθμιση αυτή προδίδει την αποστροφή της Κυβέρνησης για τους θεσμούς λαϊκής συμμετοχής και ενδεχομένως αποκαλύπτει ένα ευρύτερο σχεδιασμό για την εκχώρηση των σχολείων και της διαχείρισης του εκπαιδευτικού προσωπικού στους Δήμους.

 

 

 

Επαναφορά καλλιτεχνικής παιδείας και κοινωνικών επιστημών

 

Η αιφνίδια και ατεκμηρίωτη κατάργηση των αντικειμένων των Καλλιτεχνικών Μαθημάτων και των Κοινωνικών Επιστημών από το Λύκειο το καλοκαίρι του 2020, έφερε έντονες αντιδράσεις όλου του εκπαιδευτικού κόσμου ακόμη και σε διεθνές επίπεδο σχετικά με τις συνέπειες της έλλειψης των μαθημάτων αυτών στη διαμόρφωση των αυριανών πολιτών. Η ΟΛΜΕ εδώ και τέσσερα χρόνια συνεχίζει τις προσπάθειες για την ανατροπή αυτής της αντιπαιδαγωγικής απόφασης.

Στην κοινωνία εκτοξεύεται η νεανική παραβατικότητα, το bullying, η ενδοοικογενειακή βία, οι γυναικοκτονίες, οι ρατσιστικές συμπεριφορές, οι επιθέσεις εναντίον της γενετήσιας ελευθερίας. Οι Κοινωνικές Επιστήμες ευαισθητοποιούν στους κοινωνικούς ρόλους, την οικογένεια, την έμφυλη ισότητα, τις διαπολιτισμικές σχέσεις και ταυτόχρονα διδάσκουν τα θεμελιώδη στοιχεία για τη λειτουργία του Πολιτεύματος και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Οι Τέχνες αποδεδειγμένα προσφέρουν πεδίο έκφρασης, αποδοχής, συνεργασίας, συγκίνησης, αποφόρτισης, επηρεάζουν θετικά την ψυχολογία και αναπτύσσουν την κριτική σκέψη. Τα δύο αυτά πεδία μαθημάτων είναι απαραίτητα για ολόπλευρη μόρφωση και την αυτοπραγμάτωση των παιδιών και  για την καλλιέργεια απαραίτητων κοινωνικών δεξιοτήτων και δημοκρατικών και ανθρωπιστικών αξιών.

Επιπλέον, κάποια από τα καταργημένα πλέον μαθήματα επιλογής, το Ελεύθερο και Γραμμικό σχέδιο, ήταν και παραμένουν πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα για μια σειρά από σχολές και για χιλιάδες υποψήφιους. Είναι αδιανόητο πανελλαδικών εξεταζόμενα μαθήματα να μην υπάρχουν στο ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου, εξαναγκάζοντας μαθητές και μαθήτριες να προσφεύγουν στην παραπαιδεία.

Παρά το γεγονός ότι οι δύο προσφυγές στο ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα της κατάργησης των μαθημάτων αυτών δικαιώθηκαν (η μία πλήρως και η άλλη εν μέρει), το υπουργείο παιδείας εξακολουθεί να μην συμμορφώνεται ούτε καν στις αποφάσεις του ανώτατου δικαστηρίου.  Το 21^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ απαιτεί την πλήρη επαναφορά όλων των κατηργημένων μαθημάτων τόσο των Κοινωνικών Επιστημών όσο και της Καλλιτεχνικής Παιδείας.

 

Για τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά σχολεία

Σύμφωνα με τις διατάξεις βάσει των οποίων πραγματοποιούνται οι μεταθέσεις σε Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία δεν προβλέπεται μοριοδότηση των προσόντων των υποψηφίων προς μετάθεση εκπαιδευτικών, ούτε κατάταξη όλων των υποψηφίων σε αξιολογική σειρά. Δεν προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις ανακοίνωση πινάκων με τα στοιχεία των αιτούντων μετάθεση σε Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία. Οι μεταθέσεις στα σχολεία αυτά πραγματοποιούνται βάσει προσόντων και όχι μοριοδότησης. Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι καταπατείται η αρχή της ισότητας την οποία καθιερώνει το άρθρο 4§1 του Συντάγματος ο οποίος επιβάλλει την ομοιόμορφη μεταχείριση των προσώπων που τελούν κάτω από τις ίδιες συνθήκες. Ενώ όλοι οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί μπορούν να υπολογίσουν με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο τα μόριά τους και τη θέση τους σε ανάλογη λίστα ονομάτων, στη περίπτωση των εκπαιδευτικών των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων αυτή είναι μία παντελώς ανύπαρκτη δυνατότητα. Αυτό αποδεικνύεται καθώς:

●       Δεν υφίσταται καθορισμένος, οριζόντιος τρόπος επιλογής κριτηρίων για τον χαρακτηρισμό του/της κάθενος/μιας υποψηφίου/ας.

●       Δεν υφίσταται αναρτημένος στο ΥΠΑΙΘΑ πίνακας προσόντων και αντίστοιχης μοριοδότησης των υποψηφίων.

Η άνιση μεταχείριση που υφίστανται οι εκπαιδευτικοί των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων είναι προφανής και επιβάλλεται να υπάρξει ξεκάθαρη μοριοδότηση και πίνακας κατάταξης, όπως ισχύει για τους/τις υπόλοιπους/ες εκπαιδευτικούς.

Τα κοινωνικά κριτήρια ενώ α) κατά τη διαδικασία του διορισμού των εκπαιδευτικών μουσικών ειδικοτήτων συνυπολογίστηκαν από τον ΑΣΕΠ και β) είναι βασικό κριτήριο στις μεταθέσεις/αποσπάσεις των υπολοίπων συναδέλφων/ισσών στα σχολεία της Γενικής Παιδείας, στις μεταθέσεις/αποσπάσεις των Μουσικών/Καλλιτεχνικών Σχολείων δεν προσμετρώνται καθόλου, ως θα έπρεπε, μιας και οι μεταθέσεις και ακόμα περισσότερο οι αποσπάσεις, έχουν κατά κύριο λόγο κοινωνικό πρόσημο.

Απαιτούμε:

1.            Άμεση τροποποίηση της εγκυκλίου Μεταθέσεων & Αποσπάσεων για τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία, η οποία θα περιλαμβάνει ξεκάθαρη μοριοδότηση για κάθε προσόν ξεχωριστά και συνυπολογισμό όλων των κριτηρίων (ακαδημαϊκών, προϋπηρεσία, κοινωνικών).

2.            Άμεση σύσταση αξιολογικού πίνακα κατάταξης των υποψηφίων.

3.            Άμεση τροποποίηση της διαδικασίας των αμοιβαίων μεταθέσεων για τα μουσικά σχολεία.

4.            Άμεση τροποποίηση της διαδικασίας δεύτερης φάσης αποσπάσεων, έχοντας το δικαίωμα αίτησης απόσπασης σε όλα τα Μουσικά Σχολεία, ανεξάρτητα από το αν υφίσταται λειτουργικό κενό ή όχι στα σχολεία επιλογής κατά τη διάρκεια των αιτήσεων.

5.            Αύξηση οδοιπορικών και ημερήσιας αποζημίωσης και βελτίωση εργασιακών συνθηκών όσων μετακινούνται εκτός τόπου υπηρεσίας τους για συμμετέχουν στην διεξαγωγή των πανελλαδικών εξετάσεων.

 

 

Όχι στον γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ

 

Το εκπαιδευτικό κίνημα έχει αντιπαλέψει διαχρονικά τη διενέργεια γραπτού διαγωνισμού ΑΣΕΠ, που ακυρώνει και απαξιώνει την αξία των εκπαιδευτικών. Τους προειδοποιούμε ότι το ίδιο θα πράξει και τώρα!

     Απαξιώνεται τόσο το πτυχίο των εκπαιδευτικών όσο και η παιδαγωγική τους επάρκεια, αφού καλούνται για πολλοστή φορά να εξεταστούν και στο γνωστικό αντικείμενο που έχουν σπουδάσει (αμφισβητούνται άραγε τα πανεπιστήμια από τα οποία αποφοίτησαν;) και στις παιδαγωγικές/διδακτικές τους γνώσεις τις οποίες έχουν αποκτήσει με χρόνια μελέτης και προϋπηρεσίας. Όλα αυτά τα χρόνια το ΥΠΑΙΘΑ χρησιμοποιούσε τους/τις αναπληρωτές/τριες για να καλύψει πάγιες ανάγκες της εκπαίδευσης, αλλά τώρα ξαφνικά δεν τους/τις κρίνει ικανούς/ες παρά μόνο αν δώσουν για πολλοστή φορά εξετάσεις. Μέσα σε μία μέρα εξετάσεων ΑΣΕΠ κρίνεται η ικανότητα που έχει χτιστεί με χρόνια σπουδών και προϋπηρεσίας.

             Προειδοποιούμε τον κ. Πιερρακάκη  να μην κάνει ούτε σκέψη για γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ για τις προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών. Η εκπαιδευτική κοινότητα θα αντιδράσει δυναμικά και δε θα το επιτρέψει σε καμία περίπτωση. Απαιτούμε μόνιμους μαζικούς διορισμούς σε όλα τα πάγια κενά και δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν αποδεχόμαστε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ.

 

 

 ΟΧΙ στα ιδιωτικά πανεπιστήμια

 

Η ίδρυση ιδιωτικών – μη κρατικών πανεπιστημίων αυξάνει δραματικά τις ανισότητες στην εκπαίδευση. Το κριτήριο για το ποιος/α θα είναι κάτοχος πτυχίου πια δεν θα είναι η αξία και γνώσεις αλλά και η δυνατότητα πληρωμής διδάκτρων. Την ώρα που χιλιάδες παιδιά θα πρέπει να περνάνε από την ψυχοφθόρα διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων, άλλα παιδιά πιο προνομιούχα οικονομικά θα εισάγονται στα ιδιωτικά «πανεπιστήμια» με καθαρά οικονομικά κριτήρια και θα λαμβάνουν πτυχία αμφιβόλου ποιότητας. Διευρύνεται έτσι η εμπορευματοποίηση  και ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Η εκπαίδευση θα χάσει ένα βασικό ρόλο που επιτελεί, να είναι δηλαδή μηχανισμός κοινωνικής κινητικότητας.

Ταυτόχρονα η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα επιφέρει πλήγμα στα πτυχία μας, στα επαγγελματικά δικαιώματα χιλιάδων αποφοίτων μεταξύ των οποίων και των χιλιάδων μόνιμων και αναπληρωτών/τριών εκπαιδευτικών. Χιλιάδες συνάδελφοι και συναδέλφισσες που τελείωσαν το δημόσιο πανεπιστήμιο, που έδωσαν πανελλαδικές εξετάσεις, που μόχθησαν για πάρουν του πτυχίο τους, που δίνουν τη μάχη ως αναπληρωτές/τριες για να στηρίξουν το δημόσιο σχολείο και μαζεύουν μέρα με την μέρα την προϋπηρεσία τους θα δουν μέσα σε μια μέρα οι κόποι τους να ακυρώνονται και πτυχία τους να εξισώνονται με το κάθε λογής ίδρυμα – κολλέγιο – ιδιωτικό ΑΕΙ το οποίο θα δίνει πτυχία με μοναδικό κριτήριο τις οικονομικές δυνατότητες.

Διεκδικούμε:

Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία με σύγχρονες σπουδές για όλα τα παιδιά.

Να καταργηθεί ο νόμος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία.

 

 

 

Για τη διενέργεια των πανελλαδικών εξετάσεων

 

Το 21ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ θεωρεί πως η διαδικασία και η συγκρότηση των επιτροπών των Πανελλαδικών Εξετάσεων (Λυκειακες Επιτροπές, Βαθμολογικά Κέντρα κ.λπ.) θα πρέπει να γίνεται στη βάση ενός δίκαιου συστήματος εναλλαγής. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχει καμία διαφάνεια για τα κριτήρια επιλογής των Λυκειακών Επιτροπών. Η τακτική της συγκρότησής τους θα πρέπει να διασφαλίζει την ισότιμη συμμετοχή των εκπαιδευτικών (όσων το επιθυμούν και με αίτησή τους).

Η επί σειρά ετών τακτική της Διοίκησης να επιλέγει και να στελεχώνει τις Επιτροπές με τα ίδια πάντα άτομα προκαλούσε και προκαλεί αίσθημα αδικίας και δυσφορίας στους/στις συναδέλφους/συναδέλφισσες εξαιτίας της άνισης μεταχείρισης και του αποκλεισμού τους από αυτή τη διαδικασία. Η τέλεσή τους με αδιαφάνεια αποτελεί ευνοϊκό έδαφος για συναλλαγές και πελατειακές σχέσεις και προκαλεί τις δίκαιες διαμαρτυρίες των συναδέλφων  σε σχέση με την έλλειψη της ισότιμης συμμετοχής τους στις επιτροπές των Εξεταστικών και Βαθμολογικών Κέντρων.

Οι επιτροπές των Πανελλαδικών εξετάσεων πρέπει να ανανεώνονται κάθε χρόνο, ώστε σταδιακά να δοθεί η δυνατότητα σε όλους/ες τους/τις εκπαιδευτικούς “παλιούς/ες” και “νέους/ες” να εμπλακούν στη διαδικασία αυτή με διαφάνεια και αντικειμενικά κριτήρια, με τρόπο, βέβαια, που να μην δημιουργεί πρόβλημα στη διεξαγωγή των εξετάσεων και μακριά από κάθε λογική ανάδειξης “ειδικών στις εξετάσεις” που και προσβλητική για το σύνολο του κλάδου είναι και δεν συνάδει με τις αρχές της διαφάνειας και της ισονομίας.

Ζητάμε

l  Βελτίωση συνθηκών εργασίας στα βαθμολογικά

l  Αύξηση της οικονομικής αποζημίωσης ανά γραπτό

l  Αξιοπρεπείς χώροι και συνθήκες εργασίας στα βαθμολογικά κέντρα